Kunt u iets vertellen over uw carrière tot nu toe? Wat heeft u geïnspireerd om geneeskunde te studeren en specifiek de orthomoleculaire richting te kiezen?
Op de middelbare school, toen ik een profiel moest kiezen, wist ik al dat ik geneeskunde wilde studeren. Mijn moeder is ook arts, dus misschien dat het daar ook een beetje vandaan kwam. Het was voor mij niet makkelijk om binnen te komen bij de geneeskundeopleiding, want ik ben twee keer uitgeloot. Uiteindelijk ben ik via de decentrale selectie binnengekomen in Rotterdam.
Vroeger dacht ik kinderarts te willen worden, en het werken met kinderen spreekt mij nog steeds erg aan. Echter, tijdens mijn coschappen viel het mij op dat de patiënt eigenlijk “bij de deur van het ziekenhuis wordt opgesplitst”, waarbij er per specialisme naar elk afzonderlijk orgaan en elke afzonderlijke klacht wordt gekeken. Omdat ik graag naar de patiënt in zijn geheel kijk, en de verschillende beïnvloedende factoren (zoals voeding, beweging, ontspanning/stress, relaties, zingeving, bioritme, mindset, coping mechanismen, etc.) die invloed hebben op de situatie en klacht, besloot ik na mijn coschappen eerst in een huisartsenpraktijk te gaan werken.
Naast deze ervaring tijdens mijn coschappen, vormde dat ik zelf ziek werd (aan het einde van mijn coschappen) een extra grote motivator om deze weg van een meer systemische/holistische benadering van de geneeskunde in te slaan. Vanuit mijn eigen persoonlijke ervaring als patiënt heb ik de beperkingen van de reguliere geneeskunde ervaren. En heb ik ook ervaren hoe groot de invloed van de complementaire geneeskunde kan zijn. Omdat dit zoveel effect had, raakte ik ontzettend geïnspireerd en gemotiveerd om ook anderen op deze manier te helpen.
Het werken in een huisartsenpraktijk was heel waardevol als ervaring. In de huisartsenpraktijk is helaas weinig tijd voor de patiënt om echt de diepte in te gaan, om op zoek te gaan naar de onderliggende oorzakelijke factoren achter de klacht. Daardoor voelde het regelmatig alsof ik in de huisartsenpraktijk vooral symptomen aan het behandelen was. De onderliggende triggers/factoren werden meestal niet opgelost. Ik heb het in dit geval over chronische klachten en ziekten, want ik denk dat we in de westerse geneeskunde heel goed zijn in het behandelen van acute (en ernstige) ziektebeelden.
Na mijn werk in de huisartsenpraktijk heb ik als jeugdarts gewerkt. Daarna ben ik mijn eigen praktijk in de integrative medicine en orthomoleculaire geneeskunde gestart.
Kunt u ons iets vertellen over het werk dat u nu doet?
Op dit moment werk ik als arts met een focus op integrative medicine en women’s health. De integrative medicine kijkt naar alle complementaire vormen van geneeskunde naast de reguliere geneeskunde die veilig en evidence-based zijn. Daarbij richt ik mij onder andere op de orthomoleculaire (leefstijl)geneeskunde.
In het werk dat ik nu doe, benader ik de patiënt/klacht/situatie vanuit verschillende lagen. We kijken zowel naar de fysieke laag, waarbij we laboratoriumonderzoek inzetten om daar meer helderheid over te krijgen. Daarbij kun je bijvoorbeeld denken aan onderzoek naar het microbioom, vitaminen/mineralen, cortisol (stress), hormonale balans, voedingsintoleranties, etc. Op de fysieke laag ga ik met mensen aan de slag met voeding, beweging, ontspanning/stressreductie, bioritme, supplementen, etc.
Op de mentale laag kijken we onder andere naar mindset, beperkende overtuigingen en copingmechanismen.
Op de emotionele laag kijken we naar de integratie van mind en lichaam. In hoeverre staat iemand in contact met zijn/haar lichaam? Oftewel, in hoeverre merk je lichamelijke signalen op en heb je door wat je lichaam nodig heeft? Dit is mijn inziens essentieel in het helingsproces en ook meer preventief in het voorkomen van het ontstaan van disbalans in het lichaam.
Kunt u uitleggen wat orthomoleculaire geneeskunde precies inhoudt en hoe het verschilt van reguliere geneeskunde?
De kern is dat de reguliere benadering veelal symptoomgericht is en de complementaire/orthomoleculaire benadering systeemgericht. Dus gericht op het behandelen van een klacht vs. gericht op het behandelen van de onderliggende oorzakelijke factoren/triggers.
Daarnaast is een verschil dat orthomoleculaire geneeskunde uitgaat van gezondheid, in plaats van ziekte. Dus: bij welke afwijkingen in labuitslagen is iemand ziek in plaats van; bij welke waarden voelt iemand zich optimaal?
Verder is er in de complementaire geneeskunde meer tijd om naar de gehele situatie en de verschillende beïnvloedende factoren te kijken, zoals de fysieke, mentale en emotionele component.
Overeenkomsten zijn dat zowel de orthomoleculaire als reguliere geneeskunde zich bezighouden met laboratoriumuitslagen en leefstijl. Echter, de reguliere geneeskunde is minder gericht op leefstijl en meer op medicatie.
Wat zijn volgens u de grootste voordelen van orthomoleculaire geneeskunde voor mensen met auto-immuunziekten zoals schildklieraandoeningen?
Het grootste voordeel is dat je aan de slag gaat met de onderliggende oorzakelijke factoren/triggers voor de disbalans in het lichaam. In plaats van slechts de symptomen te behandelen.
Praktisch gezien betekent dat voor nagenoeg alle patiënten die ik in de praktijk zie dat zij minder last hebben van (rest)klachten. Zij ervaren meestal meer regie over hun klachten en gezondheid. In sommige gevallen betekent het dat patiënten kunnen stoppen met medicatie. Echter, dat is niet het doel van een orthomoleculaire behandeling. Het doel is dat mensen zich beter voelen en het gevoel hebben meer de regie over hun gezondheid terug te krijgen (dus zelf invloed te hebben op klachten en hoe ze zich voelen via o.a. leefstijl).
Zijn er bepaalde momenten in uw carrière geweest waarop u dacht: "Dit bevestigt waarom ik voor orthomoleculaire geneeskunde heb gekozen"?
Recent zag ik een jonge vrouw in de praktijk met veel verschillende klachten. Onder andere pijn in haar gewrichten, waardoor ze geen sportles meer kon geven, wat haar grootste passie was. We zijn nu samen bezig en zij merkte ook al vrij snel verbetering op van haar klachten. Zij is al heel erg dankbaar met het resultaat dat ze nu al heeft behaald, omdat ze merkt dat ze zelf grote invloed heeft op haar klachten middels leefstijlaanpassingen.
Regulier wordt vaak tegen patiënten gezegd dat ze met hun klachten moeten leren leven en dat ze er zelf niks aan kunnen doen. In de praktijk zie ik dat dit niet waar is, en dat deze boodschap zelfs schadelijk kan zijn.
Met Nurture Her Health richt u zich specifiek op vrouwen en hun hormonale en darmgezondheid. Wat inspireert u om u op deze doelgroep te richten?
Ik vind het belangrijk dat vrouwengezondheid meer op de kaart wordt gezet. Ten eerste zijn wij als vrouwen, als het aankomt op wetenschappelijk onderzoek, een achtergestelde groep. Terwijl in het geval van veel ziekten geldt dat deze vaker voorkomt bij vrouwen. Neem bijvoorbeeld auto-immuunziekten. 80% van de patienten met een auto-immuunziekte is vrouw.
Daarnaast hebben wij als vrouwen onze hormonale cyclus, waardoor ons lichaam gevoeliger is voor stress. De maatschappij is daar niet op ingericht. Daarom is het des te belangrijker dat wij daar zelf bewust mee bezig zijn.
Ik geloof dat er veel winst te behalen is voor vrouwen op het gebied van educatie. En dat vrouwen er veel baat bij hebben als zij meer afweten van hun lichaam en hormonen. Dat is ook de reden dat ik zo gemotiveerd ben om deze kennis te delen en verspreiden.
Heeft u tips voor medische professionals die meer willen leren over orthomoleculaire en integratieve geneeskunde?
Mijn grootste tip: volg je hart/intuïtie, wees leergierig, zet kleine stappen en ontwikkel jezelf! Volg waar je enthousiast van wordt. Ga, in eerste instantie, in de reguliere geneeskunde werken. Je hoeft natuurlijk niet iets buiten de reguliere geneeskunde te gaan doen, maar het is sowieso relevant om daar werkervaring in op te doen. Het is zo belangrijk dat wij, als regulier opgeleide artsen, de brug slaan tussen deze twee verschillende werelden.
Begin dus met op onderzoek uitgaan. Als je daar gemotiveerd in bent, dan vind je vanzelf opleidingen, studies of cursussen die bij jou passen. Het hoeft niet allemaal in een keer. Als je maar kleine stapjes vooruit blijft zetten, in de richting waar je enthousiast van wordt, dan ben je op de goede weg.
Als je hele plannen uitgestippeld hebt, dan is er het gevaar dat je je daaraan vast wilt houden. Terwijl we vaak gaandeweg leren wat bij ons past door stappen te zetten. Het is mijn inziens daarom heel belangrijk om tijdens dit proces weer terug te komen bij jezelf. Door in te tunen met je lichaam.
‘Voelt dit goed?’
Meer bewustzijn van je lichaam helpt op deze manier niet alleen bij het verminderen van klachten (doordat je lichamelijke signalen/eerder beter doorhebt en daarnaar handelt), maar ook bij het maken van keuzes die bij jou passen.