Interview SELF-Alumna Maartje Weterings
De SELF-cursus (Students experienced in lifestyle and food) is inmiddels al enkele jaren op gang. Dat betekent dat er ondertussen SELF-alumni zijn die momenteel zijn afgestudeerd en werkzaam zijn als arts. Wij zijn op zoek gegaan naar deze artsen “experienced in lifestyle and food”. Hoe passen ze de opgedane kennis toe in de praktijk? Vanaf nu posten we maandelijks zo’n interview. Ben jij een SELF-alumnus/a en wil je ons helpen door te delen wat je het meest is bijgebleven van de cursus en welke leefstijlkennis je het meest toepast in de praktijk? Stuur dan een mail naar pr@studentenleefstijl.nl.
Interview SELF-Alumna Maartje Weterings
Mijn naam is Maartje Weterings. Ik ben 27 jaar oud en nu een half jaar afgestudeerd. Na mijn studie in Maastricht heb ik het avontuur opgezocht en ben ik gaan werken als zaalarts op Aruba. Ik ben mijn gehele studie geïnteresseerd geweest in leefstijl en preventie. Zo heb ik bijvoorbeeld een minor in preventiegeneeskunde gevolgd in Ferrara, Italië. Toen ik vorig jaar van de SELF-cursus hoorde wist ik dan ook meteen dat ik hieraan deel wilde nemen en dat was absoluut een goede beslissing! Ik vond de cursus enorm leuk en interessant. Al voor de cursus was ik ervan overtuigd dat er in het huidige gezondheidszorgsysteem een enorme winst te behalen valt op het gebied van leefstijl en preventie en door mijn deelname aan deze cursus werd dat alleen maar bevestigd. De balans tijdens de cursus tussen theoretische kennis en toepassing in de praktijk als arts vond ik uitstekend. Helaas werden de laatste lessen geannuleerd vanwege de coronacrisis, maar toch heeft de cursus mij veel geleerd en een goed beeld gegeven van de huidige ontwikkelingen op het gebied van leefstijl en preventie.
Hoe je de opgedane kennis over voeding en leefstijl uit de SELF-cursus in jouw dagelijkse werkzaamheden als arts?
Ik werk dus als zaalarts op Aruba. Ik ben officieel aangenomen voor het cluster beschouwend (dat betekent dat ik in principe ingedeeld sta op de afdeling interne geneeskunde, oncologie, MDL, cardiologie, longgeneeskunde, nefrologie of neurologie). Het is een klein ziekenhuis waar je de nacht- en weekenddiensten als enige arts aanwezig bent. Op deze momenten heb je dus alle klinische patiënten onder je hoede en kun je ook gevraagd worden voor problemen bij patiënten van een snijdende afdeling. Veel dingen die ik geleerd heb tijdens de SELF-cursus komen nu terug in mijn dagelijkse praktijk. Zo besef ik veel meer hoe belangrijk het is voor patiënten om zoveel mogelijk uit bed te komen en rond te lopen, omdat zij anders steeds meer spiermassa, conditie en daarmee functionaliteit verliezen. Ik sta wat dat betreft dan ook bekend als de strenge dokter die haar patiënten regelmatig “uit bed schopt”. Ook let ik daarbij tegenwoordig veel meer op de kleine details, zodat er voor de patiënt echt zo min mogelijk beperkingen zijn om uit bed te komen (bijvoorbeeld het gebruik van een beenzak zodat de patiënt niet over de zak van zijn katheter kan struikelen en daardoor niet uit bed durft). Ik probeer daarnaast de patiënten uit te leggen waarom dit zo belangrijk is. Als je met patiënten in gesprek gaat over wat ze thuis allemaal nog deden voordat ze in het ziekenhuis belandden en je kiest daar samen een doel uit (bijvoorbeeld dat ze nog elke dag zelf de hond uitlieten terwijl ze na twee dagen ziekenhuis niet meer op of neer kunnen), zijn patiënten vaak veel meer gemotiveerd en is het voor hen veel gemakkelijker om hun best te doen hard te trainen, weer op de been te komen en daadwerkelijk dat bed uit te stappen. Een andere gewoonte die ik aan de SELF-cursus heb overgehouden is dat ik, wanneer een verpleegkundige documenteert over hoe een patiënt eet, altijd vraag of zij ook echt gekeken hebben of het bord leeg was en of er niet toevallig een familielid naast zat die wel honger had. Het lijkt zo simpel, maar het is zo belangrijk. Het zijn dus vooral de details en de kleine tips die je tussendoor kreeg tijdens de SELF-cursus die nu voor mij in de praktijk het verschil maken. Dit probeer ik ook aan mijn collega’s mee te geven. Tijdens mijn eindstage heb ik bijvoorbeeld tijdens het dagelijkse onderwijs een minicursus leefstijlgeneeskunde gegeven, eigenlijk een mini-SELF, voor de andere coassistenten. Dit werd enorm positief ontvangen!
Gebruik je de opgedane kennis over voeding en leefstijl uit de SELF-cursus ook in jouw dagelijks leven?
Momenteel ben ik tijdelijk terug in Nederland omdat ik geopereerd moet worden aan mijn schouder en helaas is dit een te ingewikkelde operatie om op Aruba uit te voeren. Een onderwerp dat mij tijdens de cursus enorm interesseerde was de prehabilitatie. Zodra ik in Nederland arriveerde ben ik begonnen met trainen bij een fysiotherapeut, in de hoop dat ik in een zo goed mogelijke conditie de operatie in kan gaan en daardoor geen complicaties oploop en zo snel mogelijk weer goed kan herstellen. Ookal klinkt het nu misschien nog als toekomstmuziek, ik denk echt dat het een enorme vooruitgang voor de algemene gezondheid zou zijn als alle patiënten die een geplande operatie (of chemotherapie) moeten ondergaan voortaan eerst geprehabiliteerd gaan worden en hoop dat dan ook tijdens mijn carrière nog mee te maken.
Wat vind je tot nu toe lastig aan een gezonde leefstijl toepassen in de praktijk of op jezelf?
Naast geneeskunde heb ik patisserie gestudeerd en ik houd dan ook enorm van bakken en koken. Nu vind ik -gelukkig- groenten ook heel lekker en die zijn dan ook vaak de basis van mijn gerechten. Maar, dat neemt niet weg dat ik een bourgondiër ben in hart en nieren (studeren in Maastricht gaat dat ook niet bepaald tegen :p). Mijn guilty pleasures zijn chocolade en bier. Op Aruba is het ook zo verleidelijk om ‘s avonds ‘nog even een biertje te pakken’. Tsja…ik denk dat je het, met een gezonde basis, jezelf best kunt permitteren om af en toe ook lekker van iets ongezonds te genieten. Maar niet over die grens stappen is in de zon op het strand toch af en toe wel een uitdaging!
Hoe ervaar je de werkdruk als arts en hoe ga je hiermee om?
Ik vind werken als arts vooral heel erg leuk. Mijn hart ligt in de kliniek, bij de patiënten. Dat is waarom ik dokter ben geworden en dat de rest van mijn leven wil blijven. Ik ben iemand die veel prikkels nodig heeft en altijd met honderd dingen tegelijk bezig is. Op dit moment ervaar ik die druk dan ook niet als iets negatiefs. Natuurlijk heb ik wel eens hele drukke dagen, of ochtenden waarop je zoveel patiënten op de afdeling hebt liggen dat je je afvraagt hoe je dat allemaal in één dag gaat doen, maar als aan het einde van de dag alles gelukt is voel ik vooral heel veel voldoening. Ik word blij van mijn werk. Elke dag komen er wel mooie momenten met patiënten of collega’s voorbij en dat geeft mij de energie om de volgende dag weer te komen en opnieuw de uitdaging aan te gaan.
Kom jij aan je dagelijkse beweging (richtlijnen*) en hoe doe je dat?
Vroeger stond ik bekend als iemand die heel sportief is. Natuurlijk ging ik altijd op de fiets naar school/de uni (waarmee ik de 30 minuten per dag matig intensief bewegen al gedekt had) en het liefst ging ik elke dag ook nog even lekker sporten. Hockey en wielrennen waren mijn grootste passies. Echter, helaas is dat door problemen met mijn eigen gezondheid tegenwoordig een stuk minder vanzelfsprekend. Ik probeer nog steeds voldoende te bewegen, maar binnen de grenzen van wat ik kan en mag en dat is soms heel lastig. Ik ga wel nog altijd op de fiets naar werk (wat de meeste Arubanen toch wel een beetje gek vinden) en daardoor denk ik dat ik ook nu die 30 minuten nog wel haal. Daarnaast kun je in het nationale park Arikok prachtig wandelen en dat is dan ook tegenwoordig een van mijn hobbies.
Wat voor leefstijl tip is je het meest bijgebleven en kan je die met ons delen?
Dat ook stilzitten ‘levensgevaarlijk’ is! Het is heel goed voor je om 30 minuten per dag matig intensief te bewegen, maar als je de andere 23,5 uur van de dag stil zit ben je nog steeds hartstikke ongezond bezig. Dit is namelijk een onafhankelijke risicofactor voor een heleboel gezondheidsproblemen. Ik denk dat dat, zeker nu veel mensen tijdens de coronacrisis thuis zitten, wel eens extra benadrukt mag worden. Zeker, super als je elke dag een rondje gaat lopen of even op de hometrainer stapt, maar probeer ook de rest van de dag regelmatig in beweging te blijven!
Nog een laatste mededeling?
Leefstijl en preventie werden tijdens mijn jaren als geneeskundestudent nog sterk onderbelicht. Ik denk dat iedereen steeds meer zal gaan beseffen hoeveel invloed voeding en leefstijl kunnen hebben op allerlei uitkomstmaten van ‘gezondheid’. De SELF-cursus is een prachtige belichting van deze onderwerpen die, naar mijn mening, voor iedere jonge/toekomstige dokter van levensbelang zijn. Ik raad eenieder dan ook aan om de cursus te gaan volgen!
*= De huidige beweegrichtlijnen volgens de gezondheidsraad zijn als volgt: 150 minuten per week matig intensief bewegen (wandelen, stofzuigen, yoga) en 2x/week spierversterkende oefeningen (sportschool, hardlopen, wielrennen, zwemmen).
